از يه جايي به بعد ، ديگه دوست نداري هيچکس رو به خلوتت راه بدي؛ حتي اگه تنهايي کلافت کرده باشه.
از يه جايي به بعد ، وقتي کسي بهت ميگه دوست دارم؛ لبخند مي زني و ازش فاصله مي گيري.
از يه جايي به بعد ، فقط يه حس داري ، حس بي تفاوتي ؛ نه از دوست داشتنها خوشحال ميشي و نه از دوست نداشتن ها ناراحت .
25 سالگی